بررسی تاثیر پخش سیلاب بر خصوصیات خاک و درصد پوشش گیاهی (مطالعه موردی: ایستگاه پخش سیلاب میانکوه یزد)

کاربرد سیل برای جبران کمبود رطوبت مورد نیاز رشد گیاه و کاهش خسارت های ناشی از آن به اشکال مختلف امکان پذیر است. با استفاده از سیستمپخش سیلاب، سیلاب ها ی فصلی در اراضی مستعد گسترش یافته و در نتیجه، اثرات مختلفی را روی آب زیرزمینی، پوشش گیاهی و خاک این مناطق برجای می گذارند.لذا این تحقیق با هدف بررسی تاثیر پخش سیلاب بر تغییرات شوری و کربن آلی خاک و به دنبال آن درصدپوشش گیاهی در ایستگاه پخش سیلاب میانکوه انجام گرفته است. بدین منظور فاکتور پوشش گیاهی در 40 نقطه عرصه پخش سیلاب و 20 نقطه در منطقه شاهد اندازه گیری شد. همچنین به منظور تعیین شوری و کربن آلی خاک منطقه در عرصه پخش 8 پروفیل احداث ونمونه های خاک در اعماق 0-10،10-20،20-40 و 40-60 سانتی متری برداشت گردید، این کار در منطقه شاهد نیز تکرار شد. نتایج حاصل از مقایسه میانگین ها بیانگر این بود که بین منطقه پخش سیلاب و شاهد در میزان پوشش گیاهی اختلاف معنی داری در سطح 1 درصد وجود داشت. همچنین میزان شوری خاک نیز در عمق 10-0 سانتی متر و عمق 10 تا 20 سانتی متر به ترتیب در سطح 1و 5 درصد دارای اختلاف معنی دار بود. این در حالی است که کربن آلی و همچنین شوری در اعماق 20 تا 60 سانتی متری در عرصه پخش سیلاب در مقایسه با منطقه شاهد فاقد اختلاف معنی دار بود،. با این توصیف می توان نقش مثبت عملیات پخش سیلاب را در کاهش شوری خاک سطحی (عمق0 تا 10 سانتی متر) و افزایش پوشش گیاهی مراتع مناطق خشک و نیمه خشک درکوتاه مدت ذکر نمود چرا که در این عرصه ها ورود حجم زیادی از سیلاب و ته نشست مواد ریزدانه می تواند به مرور زمان سبب کاهش کارایی منطقه پخش سیلاب گردد.